එකල මිනිසාගේ නිවහන වූයේ වනාන්තරය යි.වනයේ පල වැල ආහාරයට ගනිමින් ඔවුන් වන සතුන්ට ආදරය කරමින් රිසි සේ කල් ගත කළහ.ඔවුන්ට සියලුම අවශ්‍යතා සපුරා ගැනීමට වනාන්තරයේ සම්පත් ප්‍රමාණවත් විය.එකල මානවයා පරිසරයට මෙතරම් සමීප වූයේ ඔවුන්ගේ ජීවිතයේ පැවැත්ම රඳා පවතිනුයේ සොබා දහම නිසා බව ඔවුන් දන්නා නිසාම ය.
"තුරුලතාවලින් හැඩ ගැන්වුණු, සතා සිපාවගේ හඬ එක්වුණු ,සිසිල් මද පවන් පහස ලැබෙන, හිරු කිරණින් ආලෝකමත් වුණු, දිය ඇළි ගංඟාවලින් චමත්කාර වුණු, විකසිත කුසුම්වලින් සුවඳවත් වුණු ඔබේත් මගේත් ජීවනාලියක උරුමය - වනාන්තරයි."
සොබාදහමට නැතුව ම බැරි අංගයක් වූ මේ වනාන්තර හරහා ලොවට සළසන මෙහෙය අති මහත් බව කිව යුතුම ය.සොබා දහමේ අපූර්වතම නිර්මාණයක් වූ මේ වන සම්පත මනුෂ්‍ය ප්‍රජාවගේ මෙන් ම සත්ත්ව සංහතියේ ම ප්‍රාණය සුරැකීමට ඉවහල් වේ.අප පිට කරන කාබන්ඩයොක්සයිඩ් වායුව උරා ගනිමින් අපට ආශ්වාස කිරීමට සුපිරිසිදු ඔක්සිජන් වායුව ලබා දෙනුයේ අන් කවරෙකුත් නො ව තුරු ලතාවන් ය.මේ සියල්ල සිදු වනුයේ සොබා දම් මාතාවගේ අනු දැනුමෙනි.
නමුත් මොහොතක් සිතා බැලිය යුතු කරුණක් පවතී.එනම් මිනිසාට මෙතරම් උපකාර කරන සොබාදහමට මිනිසා කළ ගුණ දක්වන අයුරු සාධාරණ ද? කිසිසේත් නැත.අද සමාජයේ ජීවත් වන කෲර මිනිසා සොබාදහම පිළිබඳව කිසිදු තැකීමක් නොකොට එය විනාශ කරමින් සිදු කරනුයේ අහස පොළොව නුහුලන අපරාධයකි.අයෙක් ගහ කොළ කපා ඒවා අලෙවි කරමින් මුදල් උපයති.අයෙක් වන විනාශ කරමින් ගොඩනැගිලි නිර්මාණය කරති.අයෙක් සංවර්ධනය උදෙසා අවශ්‍ය මහා මාර්ග, කර්මාන්ත ශාලා ඉදි කිරීමට වනාන්තර එළි පෙහෙළි කරති.මේ සියල්ල පෘථිවි අභ්‍යන්තරයේ සිදුවන විනාශය න් ය.මේවාට වග කිව යුත්තේ අන් කිසිවෙක් නො ව මනුෂ්‍ය වර්ගයා ය.තම උවමනාවන් පමණක් සාක්ෂාත් කර ගනිමින් ආත්මාර්ථකාමී ලෙස සොබා දහම විනාශ කිරීම මහත් පාප කර්මයකි.මෙවන් විනාශයන් සිදු කිරීමෙන් අනාගතයේ අපිට කාන්තාර භූමියක් පමණක් ඉතුරු වනු ඇත.සොබාදහමට සිදු කරන මේ අපරාධයන්ට කෙදිනක හෝ දඬුවම් විඳීමට ම සිදු වනු ඇත.
එනිසා අප සොබා දහම සමඟ ගණු දෙනු කළ යුත්තේ ඉතා ප්‍රවේශමෙනි .තිරසාර සංවර්දනයෙලා කියවෙන ආකාරයට,
"වර්තමානයේ අප සම්පත් පරිභෝජනය කළ යුත්තේ අනාගත පරම්පරාවේ සම්පත් පරිභෝජනයට බාධාවක් නොවන ආකාරයට ය."
(2018/06/23)
(දිනිති හසින්තා)
No comments:
Post a Comment